101 معماری، 101 طراحی صحنه
طراحی صحنه کار خود را با نقاشی مناظر و موضوعات مختلف در تئاتر یونان باستان آغاز کرد. این رویکرد از چنان قدرتی برخوردار بود که چندی نگذشت که به طراح صحنه لقب نقاش صحنه اطلاق شد. چنین نگاهی به صحنه‌پردازی تئاتر تا قرن‌ها بعد ادامه یافت و حتی در عصر رنسانس و دوران باروک، نقاشی صحنه، روش‌ها و ترفندهای مختلف را مورد آزمایشگری قرار داد. از ورود پرسپکتیوهای دقیق ترکیبی به نقاشی گرفته تا تجربه‌گری‌های متعدد در حوزه رنگ. این رویکرد همچنان ادامه یافت تا در آغاز قرن بیستم، آدولف آپیای سوئیسی یک پرسش بزرگ معمارانه را مطرح کرد. پرسش بزرگی که نقاش صحنه را به معمار صحنه و جهان تئاتر را به دو دوره قبل از آپیا و پس از آن بدل ساخت. آپیا طرح پرسش کرد: «چگونه یک بازیگر سه‌بعدی می‌تواند در یک فضای دوبعدی ساخته شده بر صحنه زندگی کند؟»
بدین‌ترتیب، عناصر کاملا معمارانه آپیایی از جمله اختلاف سطح، پله، رمپ، ستون و… با تمام مختصات سه‌بعدی و معمارانه‌شان وارد صحنه تئاتر شدند و در نهایت، پیوندی جذاب و شکفت‌انگیز میان طراحی صحنه و معماری شکل گرفت. امروزه بدون اندیشیدن به معماری، عملا طراحی صحنه وجود نخواهد داشت و به‌واسطه این عرصه است که طراحی صحنه ارتقاء ویژه‌ای یافته است. ضمن این‌که در جهان صحنه‌پردازی، بسیاری از طراحان صحنه را معماران تشکیل می‌دهند.
در همین راستا است که معماری را باید نزدیک‌ترین و مستقیم‌ترین حوزه برای الهام‌گیری طراحی صحنه دانست. تصاویر معماری همواره در زمره یکی از بهترین منابع الهام برای طراحان محسوب می‌شوند.
از بطن همین تصاویرند که می‌توان بهترین ایده‌ها، ترفندها، سبک‌ها، شیوه‌ها و حتی مواد و مصالح را کشف و از آن‌ها در طراحی صحنه فیلم و تئاتر بهره برد.
بدین‌ترتبب، پس از کتاب ۱۰۱ عکس، ۱۰۱ طراحی صحنه، بهترین دستمایه برای کشف روند ایده‌یابی در طراحی صحنه، معماری بوده است. ۱۰۱ معماری، ۱۰۱ طراحی صحنه، دومین کتاب از این مجموعه است که امیدوارم برای تمام دانشجویان و علاقمندان به طراحی صحنه مفید واقع شود. در این کتاب تلاش کرده‌ام از عناصر موجود در هر عکس معماری، مولفه خاصی را مورد کنکاش قرار داده و ضمن تمرکز بر آن، بر یک نکته مهم و حیاتی تاکید کنم: «هر معماری، نکته‌ای برای آموزش به طراحان صحنه دارد».
از مقدمه کتاب
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.