گاهنامه بین¬النهرین
اصطلاح «خاورمیانه» که تمام نواحی مصر تا ترکیه و لبنان تا ایران را در برمی¬گیرد، یادگاری از دوران استعمار اروپا بوده و کاملا اروپامحور است. اگرچه نام بین¬النهرین به¬طور خاص به قلمرو «میان¬رودها» در عراق اشاره دارد؛ اما در عمل به منطقه بسیار گسترده¬تری اشاره دارد که تقریبا با کشورهای کنونی عراق و بخشی از سوریه در جنوب غربی آسیا مطابقت دارد. بنابراین بین-النهرین یک تمدن یا فرهنگ نیست؛ بلکه یک ناحیه جغرافیایی است که از جنوب با خلیج فارس و از سمت دیگر با کوهها هم¬مرز بوده و تمدنهای متفاوت و غیرمرتبط بسیاری در آن توسعه یافته، فروپاشیده و جایگزین یکدیگر شدهاند.
بین¬النهرین باستان نقطه تلاقی بسیاری از فرهنگ¬ها و مکانی برای تجارت و انتقال نوآوری¬ها بوده است. این ناحیه همواره تحت تاثیر تماس¬های تجاری، مهاجرت بیگانگان، جنگ¬های مرزی و تهاجمات متعدد بوده است. جنگ ایران و عراق در اواخر قرن بیستم و تهاجم ایالات متحده آمریکا در آغاز قرن بیست و یکم، تازهترین جلوههای الگویی بوده است که تقریبا بهطور پیوسته در طول 5 هزار سال ادامه داشته است. بین¬النهرین به دلیل جغرافیای خاص خود همواره – نسبت به مصر – در برابر نفوذ خارجی بسیار آسیب¬پذیرتر بوده است. مرجع مردمی که در کوههای اطراف زندگی میکردند و به ندرت تسلیم اقتدار بینالنهرین می شدند، غالبا بینالنهرین بوده است. بدین ترتیب این منطقه بر خلاف مصر، از هیچ مرز نظامی طبیعی برخوردار نبوده و دفاع از آن دشوار بوده است.
بخشی از آغاز فصل اول کتاب
هنوز بررسیای ثبت نشده است.