صحنه صفر و کارگردان اول
صحنه صفر، نخستین کتاب پیام فروتن است که در نیمه اول دهه 80 منتشر شد. او در این کتابچه به بیان نظرات خود درباره طراحی صحنه تئاتر، ماهیت و کارکردهای آن می پردازد. به عبارت دیگر، این کتابچه را می توان بیانیه این طراح صحنه دانست. مرور صحنه صفر برای علاقمندان به درک معنای طراحی صحنه و کارکردهای واقعی آن می تواند مفید باشد. عنوان کتابچه – صحنه صفر – اشاره به زمانی دارد که تماشاگران وارد سالن شده، بر صندلی های خود نشسته و آماده تماشای نمایش می شوند. پیام فروتن، این فاصله زمانی را صحنه صفر نامیده و بر این باور است، تمام آن چه در این زمان بر صحنه دیده می شود را به هیچ عنوان نباید نادیده گرفت و می تواند در زمره یکی از مهمترین لحظات اجرا به شمار آید.
در این زمان است که طراحی صحنه قادر است از نظر حسی وارد تعامل با تماشاگر شده و ضمیر و احساس او را آماده تماشای نمایش کند. به عبارت دیگر، صحنه صفر در صورت توجه به آن و کارکردهایش، قادر است احساسات تماشاگر را با فضای حسی اجرا همسو کرده و از این همسوسازی احساسات در راستای ارتباط هرچه بیشتر نمایش با تماشاگر استفاده کند.
در صحنه صفر، مباحث دیگری نیز مطرح می شوند. همچون کارگردان اول و… پیام فروتن بر این باور است که طراح صحنه را باید کارگردان نخست یک اجرا دانست. او با طراحی فضا و معماری صحنه، نخستین طراحی حرکات، کمپوزیسیون، فضاسازی و میزانسن ها را طراحی کرده و در اختیار کارگردان اثر قرار می دهد.
از آن جا که چاپ نخست این کتاب تمام شده و انتظار می رود به چاپ دوم برسد، نویسنده ترجیح داده است تا این نوشتار را در قالب پادکست و با صدای خود منتشر کند. او معتقد است تاکیدات مشخص روی واژگانی خاص (آکسان ها) می تواند منظور او را بهتر و به شکلی صریح تر منتقل کند.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.