چگونگی نمایش پروجکشن در ماکت صحنه

مشکل عمده

فراموشی یک سنت درست قدیمی

یکی از مشکلات تئاتر امروز ما این است که طراحان صحنه همچون گذشته مبادرت به ارائه ماکت طراحی صحنه خود به کارگردان نمی کنند.

این مشکل از آن جا ناشی می شود که طراحان و کارگردانان الزامی در ارائه و دریافت ماکت احساس نمی کنند.

از سوی دیگر، منابع مالی لازم برای این کار در نظر گرفته نمی شود.

از آن­ جا که ساخت ماکت غالبا زمان ­بر بوده و می ­تواند هزینه ­هایی را به بودجه تولید تحمیل کند؛ بنابراین همواره نمی ­توان روی ماکت صحنه حساب باز کرد.

با این ­حال، اگر طراح صحنه قصد دارد یک ماکت سه بعدی فیزیکی بسازد، وجود آن برای فرایند تولید بسیار ارزشمند خواهد بود.

 

پرسش اصلی

پروجکشن در ماکت صحنه

حال پرسش این جا است که اگر در طراحی صحنه ما از پروجکشن استفاده می شود، چگونه آن را در ماکت نشان دهیم؟

برای این منظور، یک دستگاه پروجکشن کوچک پیکو [1] روی جعبه ماکت نصب کنید.

بدین ­ترتیب، نور پروجکشن روی سطوح ماکت افتاده و می ­تواند نوعی شبیه ­سازی از صحنه نهایی را به وجود آورد.

 

 

پروجکشن و رسانه های دیجیتال در تئاتر

استفاده از نور واقعی پروجکشن بر سطوح مشابه آن ­چه در صحنه به­ کار خواهد رفت یک ضرورت است.

این شیوه یکی از قدرتمندترین راه­ ها به­ منظور برقراری ارتباط با ایده ­های شما و همکاری با گروه هنری به­ شمار می ­رود.

طراح صحنه غالب پروژه ­های سرگرم ­کننده مشارکتی و تئاترهای برخوردار از بودجه قابل­ توجه، یک مدل سه بعدی دیجیتال از طراحی صحنه پیشنهادی ارائه می ­کنند.

این در حالی است که در اکثر مواقع چنین نیست.

 

راه جایگزین

مدل دیجیتال

یک مدل دیجیتال، برای تمام گروه بسیار مفید بوده و به طراحان نور و رسانه­ های دیجیتال نیز اجازه می ­دهد کار خود بر صحنه مجازی را پروجکت کنند.

نتیجه نمایش یک فیلم در کوئیک ­تایم لپ ­تاپ – نسبت به ماکت فیزیکی – هیچ ­وقت مشخص و شفاف نیست.

در آینده، ممکن است تهیه یک مدل سه بعدی دیجیتال به نوعی روش استاندارد تبدیل شود.

اگرچه همیشه در عمل صورت نمی­گیرد.

در چنین شرایطی، طراح صحنه باید یک ماکت بسازد؛ یا اگر وقت کافی دارید، می­ توانید دست به ساخت یک مدل ساده و پیش ­پا افتاده سه بعدی بزنید.

با وجود نرم ­افزارهای مختلف CAD، انجام این کار بسیار آسان است.

این کار نه ­تنها به شما، بلکه به مدیر و کل گروه پروجکشن کمک می­ کند؛ به خصوص اگر هیچ ماکت فیزیکی ساخته نشده باشد.

این نوع پیش­ تجسم، چگونگی نمایش محتواهای مختلف در صحنه را ارائه کرده و نگاهی اجمالی به چگونگی انتقال تصاویر به جهان طراحی شده می­ اندازد.

این رویکرد به طراح رسانه دیجیتال امکان حل ­و فصل مسائل مربوط به تولید و پس ­تولید (به ­عنوان مثال، تولید محتوا، مپینگ[2]، وارپینگ ایمیج[3]، ترکیب، جانمایی پروجکشن ­ها و…) را می دهد.

همچنین می ­تواند فرایندی ملایم ­تر و سریع ­تر را در تئاتر به وجود آورد.

 

[1] Pico

[2] Mapping

[3] Image Warping

Loading

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *