لبوس وودز یکی از بزرگ ترین معماران قرن بیستم بود؛ اما تقریبا هیچ پروژه معماری ای انجام نداد و تنها به تدریس و برگزاری نمایشگاه های متعدد از ایده هایش پرداخت. او بر این باور بود که وقتی یک معمار پروژه ای را می پذیرد برده کارفرمای خود می شود. وودز، تعریف جدیدی از معماری، هنر، آزادی و آنارشیسم ارائه داد. او برای 2 فیلم سینمایی نیز طراحی صحنه کرده است. ایده های تصويرى لبوس وودز، منبع شگفت انگیزی برای طراحان صحنه به شمار می روند. خواندن این کتاب – به ویژه واژه نامه انتهای کتاب – را به تمام علاقمندان به هنر، معماری و طراحی صحنه پیشنهاد می کنیم.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.