چگونه یک فهرست اشاره بنویسیم؟

در تئاتر، یک اشاره[1] در زمان گفت­ و گو، ماشه شلیک چیزی در یک لحظه خاص است. اشارات معمولا با لحظات خاصی همچون کنش­ ها، گذارها یا تغییرات احساسی همراه بوده و می ­توانند ماشه شلیک خط دیالوگ، ساخت یک صحنه، تغییرات صحنه ­ای یا صدا به ­شمار روند. در خوانش ابتدایی متن، احتمالا جاهایی را به­عنوان اشارات در نظر گرفته ­اید. به راحتی می ­توان در یک نمایشنامه نیز برخی اشارات را مشاهده کرد. مانند تغییر صحنه ­ها و تغییرات زمانی. سایر اشارات ممکن است چندان مشهود نباشند.

فهرست اشارات یکی از مهم ­ترین مدارکی است که در فرایند طراحی یک اثر نمایشی به­ وجود آمده و شما را در تمام مراحل بعدی این فرایند هدایت می ­کند. این فهرست نه­ تنها جای اشارات در متن را به نمایش می ­گذارد؛ بلکه نحوه اتصال آن­ ها به اشارات پیشین را نیز در اختیارتان قرار می ­دهد. فهرست اشارات نمایی کلی از نحوه ارتباط آن ­ها با یکدیگر و شیوه کار جمعی اشاره ­ها برای بیان یک داستان، پیشنهاد یک حالت یا خلق یک شخصیت را ارائه می ­دهد.

ایجاد فهرست اشارات: خرد کردن صحنه به صحنه محتوا

نخستین گام در ایجاد فهرست اشارات، ترجمه متن به یک فهرست اجرایی از طریق خرد کردن آن است. با استفاده از خرد کردن متن می­ توان به ماشه ­های متعدد دست یافت. بدین­ ترتیب، هر ماشه به یک لحظه مجرد و در نهایت، به یک نشانه تبدیل می ­شود. اگر از ترفند ویدیوی ضبط شده برای خلق شخصیتی که دیالوگ داشته و هر خط دیالوگ او یک فیلم مستقل است استفاده می ­کنید، هر بار که آن شخصیت شروع به صحبت می ­کند – حتی اگر در ادامه دیالوگ پیشین باشد – را باید به­ عنوان یک اشاره جدید در نظر بگیرید.

– تصویر3.5: نمایشنامه کنت مونت کریستو، فرانک ویلدهوم[2] و جک مورفی[3] همراه با اشارات رسانه ­های دیجیتال (سالن اصلی دانشگاه بریگهام یانگ[4]، 2015) منبع: دنیل فاین.

عناصر یک فهرست اشارات مناسب

پیشنهاد می ­کنیم برای مدیریت فهرست اشارات خود از یک اسپرید شیت ابرمحور استفاده کنید. بدین ­ترتیب، می­ توانید آن را با تمام اعضای گروه به اشتراک بگذارید. ضمن آن­ که چند عضو بخش طراحی می ­توانند به ­طور همزمان بر یک صفحه اشارات کار کنند. توصیه می­ کنیم فهرست اشارات شامل اطلاعات زیر باشد:

1 – شماره اشاره

2 – شماره صفحه

3 – تعقیب خودکار (اتو فلو)

4 – شرح اشاره

5 – زمان فراخوان اشاره

6 – شماره صحنه

7 – شرح کنش نمایشی در صحنه

8 – زمان روز

9 – فصل

10 – اولویت تکمیل (زیاد، متوسط، پایین)

11 – وضعیت تکمیل (در حال انجام، کامل)

12 – شخصیت ایجادکننده اشاره

13 – نحوه ایجاد اشاره

14 – طول اشاره

15 – یادداشت­ها

یکی از نکات مهم درباره استفاده از اسپرید شیت فهرست اشارات و کارهای انجام شده، افزودن آیتم شرایط در ستون ­های آن است. از قالب شرایط معمولا برای تغییر رنگ پس­ زمینه هر آیتم و موارد وابسته به آن استفاده می­ کنیم. به­ عنوان مثال، برای ستون “شخصیت ایجادکننده اشاره” در فهرست اشارات می ­توانید دستوری تنظیم کنید که به ­طور خودکار رنگ متن را بر اساس نام شخصی که باید اشاره را ایجاد کند تغییر دهد.

از دوره پروجکشن و طراحی رسانه دیجیتال

پروجکشن و رسانه های دیجیتال در تئاتر

[1] Cue

[2] Frank Wildhom

[3] Jack Murphy

[4] Brigham Young University

Loading

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *