امروزه پیشرفت های فناورانه و طراحی صحنه به میزان قابل توجهی بر رفتار مخاطبان تئاتر تاثیر گذاشته است.
تماشاگران منفعل، با استفاده از فناوری های متحرک دیجیتال در طراحی صحنه، به راحتی می توانند یک رویداد خاص را به وجود آورده و به تبلیغ آن بپردازند.
اطلاعات را به واسطه وبلاگ ها و پست های رسانه های اجتماعی به اشتراک بگذارند، تجربیات مورد علاقه خود را بلافاصله تحسین کنند، یا به انعکاس انتقادات و انتظارات خود بپردازند.
پژوهش های اخیر انجمن بین المللی مراکز کنفرانس[1]، نقش مهم فناوری های نوظهور در ارائه تجربیات بی نظیر و به یادماندنی به شرکت کنندگان در رویدادهای نمایشی را نشان داده است.
فناوری های تعاملی می توانند به افراد کمک کنند تا موضوعات را به روشی کاملا متفاوت، مشاهده و تجربه کنند.
ترسیدر[2] و هرست[3] اظهار می دارند: «تخیل، از مصرف و تجربه مصرف کننده جدا نیست» و تخیلات ما می توانند به وسیله فناوری ها هدایت شوند.
برد[4] و راس[5] بر این باورند که «با استفاده از فناوری های ترغیب کننده، می توان عادات و فرایند شکل گیری آن ها را به تجربیاتی جذاب تر بدل کرد».
در همین راستا، به منظور استفاده از فناوری های تعاملی، باید تخیل خود را به کار گرفته و به ذهن مخاطبان خود برای جستجوی راه های گریز، کمک کنیم.
به طور کلی، شرکت کنندگان در هر تئاتر، به فناوری های تلفیقی پاسخ مثبت می دهند؛ زیرا موضوعاتی را تجربه می کنند که در زندگی روزمره شاهد آن ها نیستند.
استفاده از فناوری به منظور ایجاد تجربیات فعال و منفعل معنادار، از اهمیت بسیاری برخوردار است.
با اینحال، فناوری همواره باید از دیدگاه «چه چیزی اضافه می کند؟» مورد ارزیابی قرار گیرد.
این که فناوری چگونه امکان ایجاد ارتباط عمیق تر را فراهم می کند، باید در راس فرایند طراحی قرار گیرد.
یک طراح صحنه، در درجه اول باید به جای افزودن فناوری، در پی دستیابی به تمامیت هنری و جذابیت باشد. بدین ترتیب، برای طراحی دقیق یك صحنه مطلوب، در صورت لزوم می توان از راه حلهای مختلف فناورانه استفاده کرد.
همچنین طراحان صحنه باید بدانند فناوری می تواند به جای تقویت رابطه، مانعی میان رویداد و شرکت کننده به وجود آورد.
یک طراح صحنه باید آگاه باشد «چگونه و چرا در این حوزه خاص، از سازوکارهای مکانیکی یا الکترونیکی بهره مند می شود».
ارزش، در شکل های مختلفی خود را به نمایش می گذارد و فناوری می تواند مزایای شخصی و اجتماعی قابل توجهی را به دنبال داشته باشد.
فناوری ها به ما امکان می دهند تا از خانه های خود، یا از مناطقی دور افتاده با یک نمایش یا پرفورمنس ارتباط برقرار کنیم.
این موضوع، علاوه بر این که باعث صرفه جویی در زمان و سفر می شود، دارای تاثیرات ارتباطی بوده و در زمینه مسائل زیست محیطی نیز مفید واقع می شود.
بهعنوان مثال، CMI (موسسه مدیریت چارترد[6]) در انگلستان، برای تمام اعضای خود وبینار برگزار می کند. شرکت کنندگانی که در این وبینارها ثبت نام می کنند می توانند وارد سیستم شده، به تماشا بپردازند، گوش دهند و تعامل برقرار کنند.
جریان مستقیم فناوری می تواند امکان ارتباط گروه های حاشیه ای یا کم بهره را با دیگران فراهم سازد.
این استدلال، در برابر دیدگاهی قرار می گیرد که فناوری را باعث تفکیک و انزوا می داند.
این در حالی است که تعامل با فناوری، جایگزین تعامل با افراد می شود.
در همین راستا، استفاده از هدست در دیسکوهای خاموش، موزه ها و گالری های هنری، دیدگاه های متفاوتی را ارائه کردهاند و بعضا شرایط موجود را مصرف خیالپردازانه[7] دانستهاند.
به یاد داشته باشیم، این گونه فناوری ها قادرند تجربه های اشتراکی، گفت و گو و کسب تجربه با دیگران را از بین ببرند.
فناوری ها به ما امکان می دهند راحت تر از گذشته کار و فعالیت کنیم. یک طراحی صحنه می تواند با استفاده از واقعیت افزوده (AR) یا واقعیت مجازی (VR) مکانی را با طرح های مختلف به تماشاگرانش ارائه دهد.
بدین ترتیب، مخاطب پیشاپیش می تواند انواع فضاها را مشاهده کرده و وارد جریان حسی نمایش شود.
فناوری ها می توانند مخاطبان را به تورهای مجازی ببرند.
شرکت کنندگان در جشنواره ها می توانند از تجربه ای جذاب – بدون پرداخت هزینه – برخوردار شوند.
بدین ترتیب، دلایل بسیاری برای ارزش گذاری فناوری تعاملی و رابطه آن با تماشاگران ایونتها، نمایش ها و پرفورمنس ها وجود دارد.
با اینحال، طراح صحنه باید پیش از شروع پروژه ای که می تواند پیچیده و گران باشد، ارزش افزوده ای که سعی در رسیدن به آن دارند را درک کند.
در همین راستا، وجود یک رویکرد مشترک در استفاده از فناوری ضروری است؛ زیرا یک طراح صحنه شاید از تمام گزینه های موجود آگاهی داشته و با پیشرفت های روز همگام باشد.
یافتن متخصصانی خلاق که بتوانند چشم انداز شما را عملی ساخته یا دیدگاه تازه ای را وارد پروژه کنند، به طراحی صحنه ای در سطحی بالاتر، کمک خواهد کرد.
[1] International Association of Conference Centres
[2] Tressider
[3] Hirst
[4] Beard
[5] Russ
[6] Chartered Management Institute
[7] Imaginative Consumption
